گلرخ نیکزاد - دانشجوی ارشد معماری – موسسه آموزش عالی دیلمان

نور طبیعی یکی از عناصری است که در تغییر ماهیت فضای داخلی بنا تأثیر به سزایی دارد، و هواره به عنوان عنصری مهم و حیاتی در طراحی فضاها در نظر گرفته می شود، و معماران باید از اثر نور خورشید برای ایجاد فضای ویژه در ساختمان استفاده کنند (69، Lam:2008)، اما از آنجا که امروزه معماری به سمت انبوه سازی کشیده شده متاسفانه بر خلاف تاثیرات مهم نور کمتر در طراحی معماری به آن توجه می شود. سیاست ساخت «خانه کوچک» و انبوه سازی آن در ایران بدون نتایج روان شناختی آن در آینده از مسائلی است که ممکن است مردم را که اکنون تنها به ارضاء نیازهای اولیه خویش، به لحاظ مشکلات اقتصادی، می اندیشند و دیگر نیازهای انسانی را در حال حاضر از نظر دور می دارند در آینده دچار «بی علاقگی» به سکونتگاه خویش و لذا بی هویتی مکان سازد. مساله مهم در این میان آن است که با سوق یافتن معماری به سمت انبوه سازی در بیشتر موارد توجه و ظرافت هایی که در گذشته و در سبک های متنوع معماری کشورمان در پرداختن به نور بوده متاسفانه امروزه دیگر به چشم نمی خورد و نیروی کار آمد نور در ادراک فضا و بالا بردن کیفیت معماری و بدنبال آن کیفیت زندگی بلا استفاده شده است.. لذا با توجه به اهمیت موضوع بر آن شدیم که تاثیر نور طبیعی در معماری داخلی منازل مسکونی انبوه سازی را با استفاده از روش کتابخانه ای و با استفاده از سایت های معتبر ارزیابی کنیم.. در خاتمه این مقاله امید بر این دارد که در آینده در ساختمان های انبوه سازی شاهد به کارگیری نور طبیعی به صورت یک عنصر کاملا اثر بخش و به دنبال راهکارهای اساسی برای کاهش پیامد های منفی این مقوله باشیم، باشد که با این کار از تبعات و تاثیرات فضای معماری بر روان انسان ها غافل نباشیم.

انبوه سازی ، فضای معماری ، معماری داخلی ، منازل مسکونی ، نور طبیعی