ژل پلیمر و کاهش نامتجانس تراوایی

در دهه اخیر تکنیک تزریق ژل پلیمر به منظور افزایش بهره وری از مخازن نفتی، بیش از سایر روشها مورد توجه قرار گرفته است. از اینرو در این مقاله ابتدا به بررسی ساختار و عملکرد ژل پلیمر پرداخته و سپس یک مدل ریاضی به منظور بررسی تغییرات تراوایی آب بر اثر تزریق ژل پلیمر در محیط متخلخل، ارائه شده است. در این مدل از وجود فاز گاز صرفنظر و مخزن همگون با تخلخل متوسط 0/21 در نظر گرفته شده است. اثر پلیمر بر ویسکوزیته محلول توسط چند جمله ایی درجه سه و ویسکوزیته ژل از روشSorbi محاسبه شده است. همچنین با استفاده از قانون توانیCivan رابطه تغییرات تراوایی آب با زمان بر اثر عملکرد ژل، بدست آمده است. نتایج مدل حاکی از کاهش بیش از ٨٠ % تراوایی آب بر اثر تزریق ژل می باشد. مدل ارائه شده تقریب مناسبی برای بررسی اثر ژل پلیمر بر کاهش تراوایی و تولید آب محسوب می شود که باعث صرفه جویی در زمان و هزینه خواهد شد.