محمدرضا محبوبی - دانشیار، عضو هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده مدیریت کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

به اعتقاد صاحب نظران هیچ حوز ه ای در هواشناسی به اندازه هواشناسی کشاورزی به طور ناگهانی توجهات رابه خود جلب نکرده اس ت . این امر با توجه به اطلاعات اخیر در مورد افزایش پدیده های جوی و تاثیر آن برمناطق روستایی و تولیدات آنها بوده که موجب شده است هواشناسی کشاورزی در مرکز توجه قرار گیرد .هواشناسی کشاورزی را می توان علمی دانست که بر مبنای پی شبینی های علمی تغییرات جوی، علاوه بر آمادهنمودن کشاورزان برای اثرات و پیامدهای تغییر الگوهای جوی، زمینه ای را برای درک علل و اثرات تغییراتمذکور توسط آنان را فراهم م ی سازد. این اطلاعات جوی در زمینه هایی چون حفظ منابع طبیعی، مدیریتزمین، افزایش تولید محصول، کاهش هزین ه های تولید، انتخاب گونه ها و ارقا م گیاهی، پرورش دام وکاربردنهاده های کشاورزی منجر به اخذ تصمیم ات آگاهانه تری توسط کشاورزان شده است . اگر چه پیش بینیهایجوی ذات اً برای تولید کشاورزی و سایر فعالیت های اقتصادی بسیار با ارزش هستند و نقش آنها در بهبودزندگی غیر قابل انکار است با این حال موضوع ک لیدی باقی مانده همواره چگونگی انتشار م ؤثر این اطلاعات بهبخش های بسیار آسیب پذیر جامع ه نظیر کشاورزان خرده پا و چگونگی استفاده از این اطلاعات برای سازگاریبا وضعیت های جوی مورد انتظار است . یکی از محدودی ت های اثر بخشی اطلاعات هواشناسی در بسیاری ازکشورها و ا ز جمله در کشور ما فقدان یک سیستم میانجی بین کشاورزان و متخصصان هواشناسی و نظا م هایهواشناسی است که از آن می توان به عنوان ترویج هواشناسی کشاورزی نام برد . در این مقاله به معرفیالگوی مناسب ترویج هواشناسی در کشور و استلزامات پی ریزی آن به منظور مواجهه من طقی و عقلاییکشاورزان با پدیده تغییراقلیم در راستای مقابله با اثرات تغییر اقلیم و خشکسالی در کشاورزی و منابع طبیعیاشاره شده است.

ترویج، هواشناسی کشاورزی، منابع طبیعی، تغییراقلیم، خشکسالی