رزیتا سپهرنیا - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

امروزه در مدیریت نوین جهانی به منظور رسیدن به مزایای رقابتی، ازبهره می گیرند. رقابت پذیری در عرصه جهانی شدن، « سرمایه های غیرملموس »تمایز بخشی به جوامع و سازمان ها را در گرو شناسایی، سرمایه گذاری وبه عنوان یک مزیت رقابتی مورد توجه « سرمایه های ف رهنگی » ارتق ابخشی بهقرار داده است. مفهوم سرمایه فرهنگی در مناسبات جهانی یکی از قدرت هایتمایز بخش و مزایای رقابتی در دیپلماسی های همه جانبه در میان کشورهامحسوب می شود و می توان با تکیه بر آن از قالب های فرهنگی خارج شد و بهمعنای واقعی در مدیریت و سیاست گذاری های استراتژیک فرهنگی به عنواناز آن بهره جست. در چنین شرایطی، کشور ایران نیز « توسعه پایدار » شاخصبرای آنکه بتواند در تبادلات و تعاملات اجتماعی و فرهنگی و در موازنه هایقدرت عصر جدید، جایگاه شایسته تمدنی خود را حفظ کند و ارتقا بخشد بایدشاخص های ارتقای فرهنگی خود را شناسایی کرده و با توسعه و روند تکاملیرا برای ایران و ایرانی فراهم کند. این مقاله سعی « توسعه پایدار » آنها زمینهدارد با ترسیم نقشه راه مدیریت استراتژیک فرهنگی و القای تفکر استراتژیک ازراه تدوین و ارائه الگوی برنامه ریزی استراتژیک فرهنگی، بستر مناسبی را درراستای اعتلای دانش فرهنگی در کشور فراهم کند

مدیریت استراتژیک فرهنگی، برنامه ریزی استراتژی فرهنگی، سرمایه فرهنگی