محمد طالع قمر - کارشناس ارشد مهندسی نفت، دانشگاه شهید باهنر کرمان
سعید جعفری - استادیار گروه مهندسی نفت، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهین شفیعی - استاد گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

با توجه به تغییر شرایط اقتصادی و تقاضای جهانی برای انرژی بیشتر، م طالعه جامع میدان های نفتی برای روش های ازدیاد برداشت مورد توجه قرار گرفته است. هم اکنون تزریق آب در بسیاری از مخازن دنیا به عنوان روشی جهت ازدیاد برداشت به کار برده می شود. مطالعات آزمایشگاهی زیادی بر روی تزریق آب به مخزن با درنظرگرفتن ترکیبات یکسان و متفاوت آب همزاد و تزریقی انجام شده است که بیانگر این است که درصد بازیافت به واسطه تزریق آب به ترکیب آب نمک تزریقی وابسته است. چون تزریق آب نمک رقیق به میدان از نظر عملیاتی شبیه به سیلاب زنی آب می باشد و مانند روش های ازدیاد برداشت شیمیایی به مواد افزودنی گران نیازی ندارد، در دهه ی اخیر توجه زیادی به این روش به عنوان روشی برای ازدیاد برداشت شده است. در این پژوهش با ساخت مدل مخزن و تطابق تاریخچه تولید، رفتار مخزن در زمان تزریق آب و آب نمک رقیق مورد بررسی قرار گرفت که در این مقاله خلاصه ای از مراحل مختلف مطالعه و اهم نتایج ارائه شده است. بر اساس این شبیه سازی این نتایج حاصل شد که بازده نفت تولیدی برای تزریق آب نمک رقیق 8 تا 12 درصد بالاتر از تزریق آب شور می باشد و همچنین آب تولیدی در زمان تزریق آب نمک رقیق نسبت به تزریق آب شور کمتر می باشد که می تواند به دلیل تغییر ترشوندگی سنگ مخزن به حالت آب دوست باشد. بررسی آزمایشگاهی بر روی سنگ این مخزن می تواند به اتخاذ روش ازدیاد برداشت مؤثر کمک کند.

تزریق آب، آب نمک رقیق، تحرک پذیری، نفوذپذیری، ترشوندگی