علی یوسفی دیبا - کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشگاه علوم اقتصادی تهران
امیر خادم علیزاده - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه
محمدمهدی عسکری - عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع)

یکی از مهمترین دغدغه های کشورهای مورد تحریم، مدیریت چالش های پولی و ارزی ناشی از آن است. پژوهش حاضر این چالش ها را بر اساس نهادهای مؤثر در نظام پولی و ارزی کشور در خلال سال های 1392-1388 مورد بررسی قرار داده است. در این مدت منابع ارزی دولت به دلیل وابستگی به تنها محصول ارز آور کشور یعنی نفت و مشتقات آن به شدت کاهش یافت. این مسئله از آنجا نشأت می گرفت که نظام بانکی کشور به عنوان واسطه پولی و ارزی کشور با دنیای خارج مورد تحریم قرار گرفته بود. از سوی دیگر نظام ارزی «شناور مدیریت شده» را به شرطی می توان مدیریت و حفظ نمود که دسترسی بانک مرکزی به ارز «نامحدود» باشد. در این پژوهش وابستگی کشور در تأمین کالاهای اساسی به دنیای خارج، یکی از مهمترین دلایل ایجاد چالش های پولی و ارزی کشور معرفی می شود. همچنین نشان داده می شود که همراهی تحریم ها با متغیرهای دیگری مانند رشد نامناسب و اقتصاد متورم کشور سبب چالش پولی و ارزی مضاعف کشور طی این مدت می شود.

چالش، تحریم اقتصادی، سیاست پولی و ارزی