مرتضی صادقی - دانشجوی دکتری مهندسی پلیمر، دانشگاه تربیت مدرس
همایون معدل - استادیار گروه مهندسی پلیمر، دانشگاه تربیت مدرس
صادق مرادی - دانشجوی دکتری مهندسی پلیمر، دانشگاه تربیت مدرس
سیدمصطفی رحیمیان - دانشجوی کارشناسی شیمی، دانشگاه اراک

در این تحقیق اثر حضور پلیاتیلنگلایکول (PEG) با وزن مولکولی 400، 1000، 1500 و 4000 بر عبور دهی و انتخاب پذیری گازها در آلیاژ با پلیوینیلکلراید(PVC) مورد بررسی قرار گرفت. تستهای عبوردهی گازهای اکسیژن، نیتروژن و دی- اکسیدکربن در دمایoC ۲۵ و در فشار ۲۰ بار انجام گرفت. نتایج حاصله نشانگر این است که با حضور پلیاتیلنگلایکول در ترکیب با پلیوینیلکلراید عبوردهی گاز 2CO و انتخابپذیری آن نسبت به گاز نیتروژن افزایش مییابد همچنین آلیاژ PVC شامل ۱۰ درصد وزنی 4000PEG دارای بیشترین عبوردهی گاز 2 CO و انتخابپذیری آن نسبت به گاز نیتروژن میباشد. نتایج نشان داد که عبوردهی و انتخابپذیری گاز 2CO نسبت به گاز نیتروژن در پلیوینیلکلراید شامل ۳۰ درصد وزنی PEG4000به ترتیب به مقدار (cm3 cm/cm2 s cmHg) 10 به توان -10 ضربدر 5/82 و 108/8 افزایش یافت.

پلیوینیلکلراید- پل یاتیلنگلایکول- غشا- جداسازی گازها- آلیاژ