برنامه ریزی و حفاظت از محیط زیست دریایی ( ناشی از فعالیتهای خشکی - منشایی )

به منظور کاهش و کنترل اثرات آلودگی بر روی منابع ساحلی و دریایی ضروری است که نوع و میزان بار آلاینده ها شناسایی شود . این شناسایی شامل تشخیص منابع ، موقعیت مکانی آنها ، حجم و غلظت آلا ینده ها می باشد . منابع آلودگی یا در محیط زیست دریایی واقع شده اند و یا اینکه از خشکی به آن راه می یابند . برنامه ریزی و مدیریت اثربخش محیط زیست دریایی لازمه شناخت کامل موقعیت مکانی منبع تولید آلاینده ها می باشد . آلاینده های ناشی از فعالیتهای خشکی - منشایی سهم بیشتری در آلودگی محیط زیست دریایی و مناطق ساحلی را به خود اختصاص داده اند . بر اساس اطلاعات به دست آمده از " برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد " ) ) UNEP بر روی اکوسیستم دریای کارایب ، آلاینده ها ی ناشی از فعالیتهای خشکی - منشایی که تهدید بزرگی برای اکوسیستم های دریایی و سلامت عمومی هستند ، شامل فاضلاب، هیدروکربنهای نفتی، رسوبات، آفت کشها ، ضایعات و مواد سمی می باشند . پس از شناسایی ، منابع آلاینده بر اساس ماهیت اثر و منطقه تحت تأثیر اولویت بندی شده و اقدامات اصلاحی برای حذف و یا کاهش آلاینده ها انتخاب و به اجرا گذا شته می شود . تعیین معیارهای ارزیابی و کنترل دوره ای موجب حصول اطمینان از اثربخشی برنامه های اجرا شده می گردد