اثر تلقیح باکتری رایزوبیوم لگومینوزاروم در مقایسه با کود نیتروژن و آلی بر اجزاء عملکرد لوبیا چیتی در شرایط دیم استان گلستان

تثبیت بیولوژیک نیتروژن در بقولات دانهای نقش مهمی در تامین نیتروژن آنها بازی می کند به منظور بررسی اثر تلقیح باکتری رایزوبیوم لگومینوزاروم بر عملکرد و اجزاء عملکرد در مقایسه با تیمارهای کودی در گیاه لوبیا چیتی، طرح مزرعهای،در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی در منطقه مینودشت استان گلستان اجرا شد. در این طرح از دو ایزوله رایزوبیوم معرفی شده توسط موسسه خاک و آب تهران 5 N 8 ، N و یک ایزوله بومی خاص سازی شده از ریشه گیاه لوبیا چیتی بومی منطقه بعنوانتیمارهای تلقیحی 11 N ، دو تیمار مصرف کود نیتروژنه 151 ) کیلو گرم در هکتار( 1 N 15 ، N ، تیمار کود دامی 3 N و تلفیق تیمارهای تلقیحی و کودی 4 N ، 6 N ، 7 N 9 ، N، 11 N 12 ، N 13 ، N ، 14 N و تیمار شاهد )بدون مصرف کود و بدون تلقیح( 16 N هر کدام با سه تکرار صورت گرفت. طبق نتایج تجزیه واریانس آزمایش که با برنامه SAS انجام گرفت مشخص شد که بین تیمارهای مختلف تلقیح شده وکودی اختلاف معنی داری وجود دارد. با توجه به مقایسه انجام شده، بین تیمارها، میزان وزن تر و وزن خشک اندام هوایی اختلاف معنیداری در سطح 5% وجود دارد. در صورتی که میزان عملکرد اصلی محصول که همان دانه و غلاف میباشند در تیمارهای تلقیحی نسبت به شاهد و سایر تیمارها در سطح 1% معنی دار میباشد. که این مقایسهنشان دهندهی کارایی بالای باکتری تلقیحی میباشد. در 15 N بیشترین میزان جذب نیتروژن که افزایش در رشد سبزینهای و در نتیجه باعث افزایش وزن تر و وزن خشک بوته را در پی داشته است. در صورتیکه میزان عملکرد واقعی که همان افزایش در میزان وزن صد دانه و وزن دانه و غلاف میباشد در تیمارهای تلقیحی دارای بیشترین میزان است.

Keywords:

رایزوبیوم لگومینوزاروم , لوبیا چیتی , عملکرد , دیم