بررسی اثرنوع گونه چوبی و درصد نانو رس بر خصوصیات چندسازه چوب پلاستیک

وابستگی صنایع چوب و کاغذبه منابع جنگلی ازیکسو وافزایش تقاضا برای فراورده های چوبی منجر به کاهش روزافزون این منابع شده و سبب روی آوردن صنایع به بهره برداری ازمنابع چوبی تند رشدی مانند صنوبرگشته است یکی ازفراورده های صنایع چوب چندسازه چوب پلاستیک است که درسالهای اخیرموردتوجه قرارگرفته است موادلیگنوسلولزی درمقایسهبا پرکننده های معدنی دارای مزایای نظیر سازگاری با محیط زیست و تجدید پذیری می باشند برای بهبود ویژگیهای چندسازه چوب پلاستیک ازنانوذرات استفاده می کنند ابعادکوچک ذرات تقویت کننده نانوسطح وسیعی را یجادکرده و باعث افزیاش سطح تماس آنها با ماتریس پلیمری میشود این پدیده باعث بوجود آمدن مودی باخواص جدید و بهبود مقاومت های مکانیکی میشود بطور کلی استفاده ازچوب صنوبر و باگاس نسبت به سایرموادلیگنوسلولزی درتولید چندسازه چوب پلاستیک به کمک نانوذرات سبب افزایش ویژگیهای مقاومتی شده است باافزایش درصد نانورس ساختمان جدید درهم رفته و بعدتوده های رس درچندسازه چوب پلاستیک تشکیل میشوند زیرا ذرات نانورس بهدلیل تشکیل اتصال قوی باماتریس پلیمر موجب افزایش مدول درچندسازه چوب پلاستیک می شود البته پس ازحدمشخصی روند افزایشی خواص با افزایش درصد ریس کد ویامعکوس میشود

Keywords:

چندسازه چوب پلاستیک , ماتریس پلیمری , چوب صنوبر , باگاس