میلاد فرح بخش

جابه جایی گسترده فلزات سنگین و آلاینده ها در بوم زیست )خاک، آب و اتمسفر ( فشار شدیدی بر توانایی خود پالایی خاک وارد نموده است. فلزات سنگین به دلیل غیرقابل تجزیه بودن و آثار زیانبار فیزیولوژیک بر جانداران در غلظتهای کم، اهمیتیویژه دارند. کادمیم از جمله فلزات سنگینی است که از منابع مختلف به آب، خاک، گیاه و نهایتاً به زنجیره غذایی انسان و حیوانات راه یافته و خسارتهایی جدی به بار میآورد. لذا استفاده از هر روشی برای کاهش مقدار آن در زنجیره غذایی میتواند اثر منفی آن را برزیست بوم کاهش دهد. در این پژوهش میزان جذب کادمیم توسط گندم و تجمع آن در دانه و کاه و کلش مورد بررسی قرار گرفت.این تحقیق در گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در گلدان اجرا شد. فاکتورها شامل: 1 روش - گیاهپالایی )الف روش گیاه پالایی طبیعی ) - Phytoremediation ( و ب روش گیاه پالایی شیمیایی با استفاده از EDTA ( Phytoextraction2-عنصرکادمیم در سه سطح0و3و10میلی گرم درکیلوگرم خاک( بودند. به منظور اجرای پژوهش، خاک غیر آلوده ای با بافت سیلتی لوم از ایستگاه تحقیقات خاک و آب کرج انتخاب شد. مقادیر مختلف کادمیم مطابق تیمارها به خاک اضافه شد و اجازه داده شد که خاک به حالت تعادل برسد. سپس بذر گندم در آن کشت گردید و اثرات کادمیم بر عملکرد کاه و کلش مورد بررسی قرار گرفت. غلظت کادمیم در گیاه با روش اکسید اسیون تر و غلظت آنها در محلول خاک در ترکیببا DTPA ، اندازه گیری و به ترتیب با دستگاه ICP وجذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که روش phytoextraction قادر بوده که حلالیت کادمیم را در محلول خاک افزایش دهد، در نتیجه جذب کادمیم در گیاه بیشتر از روش گیاهپالایی طبیعی شده است.

کادمیم، گندم، گیاه پالایی شیمیایی و طبیعی