احمد تقدیسی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان
یوسف قنبری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان
خدیجه اشرفی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان

کمبود و کاهش تدریجی منابع آب با کیفیت مناسب از مهمترین عوامل محدود کنندهی تولیدات کشاورزی در ایران است. از این رو استفادهی بهینه از منابع آب و افزایش راندمان مصرف آن از ضروریات بخش کشاورزی محسوب می شود. در این خصوصبکارگیری سامانههای آبیاری تحت فشار به عنوان گزینهای مناسب به جای روشهای سنتی قابل توصیه است. این تحقیق با هدف شناسایی و تحلیل اقتصادی و اجتماعی سامانههای آبیاری تحت فشار از نظر کشاورزان سنتی در دهستان شاپور از بخشمرکزی شهرستان کازرون صورت گرفته است. از نظر هدف، پژوهش حاضر از نوع کاربردی می باشد و از نظر ماهیت و روش، ازنوع توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. جامعهی آماری این تحقیق کشاورزان سنتی می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش احتمالی طبقه بندی شده است. نمونهی مورد مطالعه شامل 501 بهره بردار می باشد. روایی پرسشنامه از طریق مشاوره با اعضایهیئت علمی دانشگاه اصفهان و کارشناسان جهاد کشاورزی بعد از چند مرحله اصلاح و بازنگری بدست آمد. پایایی ابزار پژوهشنیز با انجام آزمون مقدماتی از طریق تکمیل 00 پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ ) α ( برای جامعهی کشاورزان اجرا کنندهی روشهای نوین آبیاری0/869 محاسبه شد. تحلیل یافتهها با استفاده از نرم افزارSPSS است. نتایج تحقیق نشان دهندهی وجود رابطهی معنادار بین عوامل اقتصادی و اجتماعی روشهای نوین آبیاری از دیدگاه کشاورزان سنتی می باشد

توسعه، توسعهی کشاورزی، آبیاری، روشهای نوین آبیاری