عباس بابایی - عضو گروه هیئت علمی مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان ، ایران
سهیلا شمس الدینی - دانشجوی دکتری مدیریت بازاریابی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،ایران
مهدی بیژنی - دانشجوی کارشناسی مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، ایران
سیده آناهیتا حسینی نسب لنگری - کارشناس ارشد مدیریت دولتی دانشگاه علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی،تبریز،ایران

مفهوم کیفیت زندگی کاری مدیران به یکی از موضوعات مهم اجتماعی در قرن حاضر و در سراسر دنیا مبدل شده است. در حالی که در گذشته فقط بر ویژگی های فردی (غیرکاری مدیران) تاکید می شد،اما در جامعه امروزی،بهبود زندگی کاری به صورت یکی از مهمترین اهداف سازمان در آمده است. چرا که نتایج تحقیقات انجام شده نشان می دهد که بین رویه های مدیریت منابع انسانی و کیفیت زندگی کاری مدیران رابطه مستقیمی وجود دارد و ارتقاء مشارکت کارکنان از طریق ارتقاء کیفیت زندگی کاری مدیران کلید موفقیت هر سازمانی محسوب می شود. اصلاح برنامههای کیفیت زندگی کاری مدیران با این اندیشه شروع می شود که با تغییراتی که کیفیت زندگی کاری مدیران و نحوه رهبری سازمان تغییراتی به وجود می آید و در نتیجه آن،انرژی و خلاقیت و مشارکت سایر اعضای سازمان برای برآورده ساختن اهداف سازمانی بسیج می شود پس بنابراین توجهی که اکنون به کیفیت زندگی کاری مدیران می شود بازتابی از اهمیتی است که همگان برای آن قائلند. شماری از صاحبنظران بر این باورند که بخشی از رکود بهرهوری و کاهش کیفیت محصول در برخی از کشورهای بزرگ صنعتی ناشی از کاستیهای کیفیت زندگی کاری مدیران،و تغییراتی است که در علاقمندیها و رجحان های آنان پدید آمده است.لدا تحقیق حاضر به تأثیر کیفیت زندگی بر مشارکتی که خواهان مدیران عصر حاضر در سازمان است می پردازد

کیفیت زندگی کارکنان ، مشارکت، مشارکت سازمانی