بررسی نقش سرمایه اجتماعی و انگیزه فردی در اشتراک دانش جهت ارتقاء عملکرد سازمانیمطالعه موردی: دانشگاه علوم پزشکی مشهد

امروزه با توجه به ناگزیری سازمانها از رقابت در عرصه فناوری و قدرت به دلیل تغییرات محیطی، سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از مفاهیم نوین مدیریتی می تواند نقش بسیار مهمتری نسبت به سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ایفا کند. مدیریت مدرن، منبعی نامحدود از منافع و مزایای رقابتی برای سازمان را در دانش یافته است که باید تلاش را معطوف به شناخت و ادراک عوامل متاثر و موثر بر آن داشت. انگیزه های فردی بعنوان اعتبار، می تواند سازمانها را در خلق و تسهیم دانش یاری رسانده و مزیت سازمانی پایدار ایجاد کند. این مطالعه از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش آن یک مطالعه توصیفی(پیمایشی)می باشد که سرمایه اجتماعی بر اساس مدل چانگ و چوآنگ( 2011 )، در سه بعد ساختاری، رابطه ای و شناختی با انگیزه اعتبار در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین ابعاد سه گانه ساختاری، رابطه ای و شناختی سرمایه اجتماعی و انگیزه اعتبار با اشتراک دانش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و به لحاظ آماری، رابطه خطی بین آنها به طریق رگرسیون، حاکی از آن است که فرضیات تحقیق در سطح اطمینان 95% تایید و معناداری آنها به اثبات رسیده است، بعبارتی تقویت سرمایه اجتماعی وانگیزه اعتبار، موجب توسعه مدیریت دانش و افزایش اشتراک دانش در سازمان شده است که این امر مسبب افزایش مزیت رقابتی پایدار است. در انتهای این پژوهش، پیشنهاداتی نیز جهت تقویت اشتراک دانش ارائه گردیده است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , انگیزه فردی , اعتبار , اشتراک دانش , دانشگاه علوم پزشکی مشهد