زینب زیبنده نظام - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گیلان، گروه حسابداری، گیلان، ایران
مریم اوشک سرایی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی، گروه مدیریت، گیلان، ایران

مدیران به عنوان مسئولان تهیه صورت های مالی با آگاهی بیشتر نسبت به استفاده کنندگان صورت های مالی، به طور بالقوه سعی می کنند که تصویر واحد تجاری را مطلوب جلوه دهند و در نتیجه تصویر واحد تجاری بهتر از وضعیت واقعی به نظر رسد و انگیزه سرمایه گذاری افراد برون سازمانی در واحد تجاری افزایش یابد. در چنین شرایطی اصول و رویه های حسابداری به عنوان پشتوانه مراجع تعیین کننده استانداردحسابداری، با هدف تعدیل خوش بینی مدیران، حمایت از حقوق ذی نفعان و ارائه منصفانه صورت های مالی، مفهوم محافظه کاری را بکار می برند که این محافظه کاری بر رفتار مدیران تاثیرگذار باشد. هدف اصلی این پژوهش تبیین رابطه بین محافظه کاری حسابداری و جهت گیری پیش بینی مدیریت با در نظرگرفتن فرصت طلبی مدیران می باشد. به منظور پاسخ گویی به مساله مطرح شده، یک فرضیه تدوین شده است. جهت آزمون فرضیه، نمونه ای از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سال های 1385 تا 1391 انتخاب شده است. در این پژوهش برای تعیین محافظه کاری از مدل خان و واتز 2009 و برای برای آزمون فرضیه ها از مدل ارایه شده توسط سون و زی 2012 استفاده شد. نتایج رگرسیونی بین محافظه کاری حسابداری و جهت گیری پیش بینی مدیریت با در نظرگرفتن فرصت طلبی مدیران حاکی از آن است که بین محافظه کاری حسابداری با جهت گیری پیش بینی مدیریت با در نظرگرفتن فرصت طلبی مدیران ارتباط مثبت وجود دارد و می توان نتیجه گرفت هرچه درجه محافظه کاری در بین مدیران بیشتر باشد خطای کمتری در بین مدیران وجود دارد که این نتیجه برخلاف تصور می باشد

محافظه کاری حسابداری، پیش بینی مدیریت سود، فرصت طلبی مدیران، تامین مالی