مرسده طاهری - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد عمران-محیط زیست، دانشکده عمران ، دانشگاه صنعتی شریف
مصطفی بیگدلی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد عمران-محیط زیست، دانشکده عمران ، دانشگاه صنعتی شریف

تبدیل مواد آلی فسادپذیر به یک شکل پایدار (هموس) و از بین بردن میکروارگانیسم های بیماری زا که در طول قرون متمادی همیشه مورد بحث بوده، امروزه با نام کمپوست سازی از آن یاد میشود. همچنین تخمیر فضولات انسانی، حیوانی و گیاهی تحت شرایط بی هوازی که سابقه ای دور( منسوب به حمام شیخ بهایی اصفهان ) دارد اکنون به لحاظ تولید انرژی، کودسازی و توسعه پایدار محیط زیست مورد توجه دولت ها قرار گرفته است.به منظور رسیدن به این مهم، تدوین قوانین و استانداردهای ملی، بین المللی ،محلی و منطقه ای برای کیفیت بیو انرژی و محل احداث واحدهای تولیدکننده و ضوابط عملکردی آن ها ضروری است. به طوری که در کشورهای توسعه یافته تدوین و توسعه قوانین، از حدود 25 سال گذشته شروع و به تدریج تکامل پیدا کرده اند.در این مقاله ضمن تعریف بیو مس و بیو گاز سعی شده استانداردهای کیفی کشورهای مختلف در قیاس باهم مطرح شوند.تمامی استانداردهای تهیه شده برای تولید بیو انرژی به منظور بالا بردن کیفیت این محصول می باشد تا بتوان بازارهای مناسب تر و بهتری برای آنفراهم کرد. قابل ذکر است که استانداردهاو قوانین برای کلیه مناطق کشور یکسان است اما آئین نامه اجرایی در برخی مناطق با یکدیگر متفاوت می باشد.

استانداردهای ملی و بین المللی،بیو گاز،بیومس