زهرا سادات موسوی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده علوم انسانی، گروه مدیریت آموزشی ساوه، ایران
امیرحسین محمد داودی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده علوم انسانی ،گروه مدیریت آموزشی ساوه، ایران ،(مسول مکاتبات)
علیرضا رضایی آبگلی - استادیار دانشگاه فرهنگیان واحد قم، پردیس حضرت معصومه (س)، گروه علوم تربیتی قم ،ایران

در عصر دانایی و رقابتی امروز، تولید علم و دانش از اهمیت بسیاری برخوردار است، چرا که پیشرفت و توسعه کشورها، سازمان ها و مؤسسات، در گرو علم و دانش بشریاست. از آنجا که سرعت تولید علم و روند روبه رشد دانش، باعث ایجاد تغییرات پرشتابی در کشورها گردیده، می توان اهمیت توجه به آموزش و یادگیری را در رأس برنامهها و عامل توسعه کشورها دانست. در چنین شرایطی مدیریت، شناسایی و ایجاد راهبردهای نوین در آموزش و یادگیری امری حیاتی می باشد. یکی از عناصر مهم در ارتقایکیفیت برنامه های آموزشی ، تأکید بر روش های نوین در آموزش است، چرا که انتخاب الگوها و روش های تدریس، تحت تأثیر اهداف آموزشی تدوین می گردد. در این میان توجه به مشارکت افراد در امر یادگیری، به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. یادگیری مبتنی بر تیم (TBL) نوعی راهبرد نوین با هدف ارتقای کیفیت یادگیری دریک محیط مشارکتی می باشد که در آن توجه به نیاز فرد و گروه در راستای کسب مهارت حل مسأله، با ساختاری مشخص مورد توجه قرار گرفته است. هرچند آموزش وپرورش و آموزش عالی، از جمله مهمترین عاملان و دست اندرکاران این مهم می باشند، لکن لزوم شناسایی، اجرا و مدیریت این راهبردها در تمامی سازمان ها و مؤسسات، امری ضروری است. در این مقاله، ضمن تعریف و معرفی مدل های یادگیری مبتنی بر تیم (TBL) بررسی چالش ها و عوامل مؤثر بر آن، و تأثیر آن بر مدیریت آموزشی می پردازیم.

یادگیری مبتنی بر تیم، TBL، یادگیری مشارکتی، مدیریت آموزشی، یادگیری، دانایی