بررسی رابطه ی خویشتن شناسی بامیزان کارایی مدیران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه ی بین خویشتن شناسی با میزان کارایی مدیران مدارس ابتدایی منطقه راز و چرگلان در سالتحصیلی 90-91 می باشد روش انجام تحقیق توصیفی بوده که بصورت پیمایشی انجام شده است. جامعه موردمطالعه شامل کلیه مدیرانومعاونین مدارس ابتدایی منطقه ی رازوجرگلان که درسال تحصیلی 1391-1390 فعالیت دارندبوده که تعداد آنان 137 نفر می باشد. حجمنمونه موردمطالعه باتوجه به جدول کرجسی ومورگان 103 نفربوده که باروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوریداده ها از پرسشنامه استاندارد ادراک خویشتن smsp وپرسشنامه استانداردمدیریت تحول گراستفاده شده که برای تأئید روایی آن از نظراتاستادراهنما، استادمشاور،سایراساتیدصاحب نظر، کارشناسان و مدیران حوزه پژوهش، آمار و سنجش و ارزشیابی استفاده شده است. و برای تایید پایایی، پرسشنامه دربین 15 نفرا افراداجراشده واز طریق ضریب اعتبار آلفای کرانباخ پایایی پرسشنامه مورد تأئید قرار گرفته است. جهت تحلیل داده ها از آمارتوصیفی وآماراستنباطی استفاده گردیدوبا استفاده از نرم افزار spss موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت. یافته های تحقیق حاکی از آن است: با توجه به ضریب همبستگی محاسبه شده بین خویشتن شناسی (ابعاد خودشناسی)مدیران در بعد روابط اجتماعی (0/197) بلوغ و منطق به میزان (0/173) ویژگی های روانی (0/159) رهبری و مدیریت (0/279) و نگرش (0/318) با کارایی رابطه ی معنادار وجود دارد و بین خوشتن شناسی (ابعاد خودشناسی) مدیران در بعد شخصیت وخلق وخو به میزان (0/105-) ویژگی های عاطفی به میزان (0/055-) با کارایی رابطه ی معناداری مشاهده نگردید.

Keywords:

خویشتن شناسی , مو لفه های خویشتن شناسی , کارایی