الیاس ملازهی - دانشجویی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی دانشگاه سیستان و بلوچستان،
عبدالوهاب پورقاز - عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سلامت سازمانی، کیفیت زندگی کاری با سازگاری شغلی کارکنان آموزشی در مدارس شهر زاهداناست. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد که جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزشی مدارس ابتدائی، متوسطه و راهنمایی شهرزاهدان در سال تحصیلی 93-92 به تعداد 4532 نفر می باشد. از آنجا که روش نمونهگیری از نوع طبقه ای- تصادفی بوده که با توجه به جدول مورگان تعداد نمونه 380 نفر انتخاب شد. در این پژوهش از پرسشنامه هوی وفیلدمن در زمینه سلامت سازمانی (1996) شامل 44 سوال ، پرسشنامه کیفیتزندگی کاری والتون(1973) دارای 32 سئوال و پرسشنامه سازگاری شغلی اقتباس از پور کبیریان (1386) دارای 18 سوال استفاده شده است. که روایی آن از نوع محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/91، 0/87 و 0/94 برآوردگردید. برای توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون، آزمون t مستقل، آزمون t تک گروهی و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است . نتایج حاکی از آن است که وضعیت کیفیت زندگی کاری و سازگاری شغلی از دیدگاه کارکنان در سطح مطلوبی برآورد شد. یافته ها نشان داد ابعاد سلامت سازمانی و کیفیت زندگی کاری توانستند سازگاری شغلی را پیش بینی کنند همچنین بین کیفیت زندگی کاری و سلامت سازمانی و سازگاری شغلی با توجه به رشته تحصیلی ، تحصیلات، جنسیت، مقطع و سابقه تفاوت معناداری مشاهده گردید و در ارتباط با جنسیتکیفیت زندگی کاری، زنان بیشتر از مردان بود. در ارتباط با سابقه کاری، کارکنانی که سابقه کاری بالایی داشتند نسبت به کارکنان کم سابقه از سازگاری شغلی بالاتری برخودار بودند از نظر مقطع تحصیلی، کارکنان مقطع متوسط دوم، از نظر سلامت سازمانی نسبت به مقاطع دیگر وضعیت بهتری داشتند.

سلامت سازمانی، کیفیت زندگی کاری، سازگاری شغلی، کارکنان آموزشی زاهدان