علی اسکندری - دانشجوی دکتری مدیریت کسب و کار، دانشگاه صنایع و معادن، واحد البرز
عباس زارع - دانشجوی دکتری مدیریت کسب و کار، دانشگاه صنایع و معادن، واحد البرز،

ما در دنیایی زندگی می کنیم که به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتناب ناپذیری است . سازمان های نوین، اهمیت بیشتریجهت درک، انطباق پذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قائل شده و در کسب و به کارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبودعملیات و ارائه خدمات و محصولات مطلوبتر به ارباب رجوعان پیشی گرفته اند. چنین سازمان هایی نیازمند به کارگیری سبک جدیدی ازمدیریت به نام «مدیریت دانش » می باشند. این سازمان ها تلاش می کنند با اجرای طرح های مختلف مدیریت دانش از منابع دانشی و سرمایه های فکری خود به نحو موثر و کارایی در جهت دستیابی به اهداف راهبردی استفاده کنند. در ساختارصنایع پتروشیمی شامل بیش از18 مجتمع فعال و در حدود 15000 نفر پرسنل رسمی، سرمایه اصلی بلاتردید دانشی است که در این صنعت داریم. شرایط ویژه صنعتپتروشیمی ایران مانند پیشرفت سریع، گذر از سیستم دولتی به سیستم خصوصی و ورود به عرصه رقابتهای جهانی، نیاز به استفاده از یافتههای جدید مانند مدیریت دانش را دو چندان می کندو شرکت پتروشیمی شازند نیز از این قاعده مستثنا نیست. طرح مجتمع پتروشیمیشازند در سال 1363 به تصویب رسید و پس از طی مراحل طراحی، مهندسی و نصب، فاز اول آن در سال 1372 در مدار تولید قرار گرفت .پرسش اصلی این پژوهش بررسی موفقیت دانش در صنعت پتروشیمی می باشد. با توجه به لزوم پیاده سازی مدیریت دانش در صنعتپتروشیمی کشور ، در این مقاله سعی داریم پس از بررسی مدیریت دانش ، نسبت به سنجش موفقیت مدیریت دانش در صنعت پتروشیمی(شرکت پتروشیمی شازند اراک) با استفاده از تکنیک AHP و رتبه بندی ابعاد مدیریت دانش اقدام نموده و در هر یک از ابعاد سنجشموفقیت وضعیت شرکت را مشخص و در پایان نیز راهکارهایی جهت بهبود وضع موجود ارائه کنیم.

دانش ، مدیریت دانش ، صنعت پتروشیمی