مدیریت مربی گری پارادیم قرن 21 در کیفیت خدمات نظام سلامت

مدیران امروزی، در عصری کار میکنند که سلامتی یکی از مهمترین دغدغه های بشر و ارائه کالاها و خدمات با کیفیت در کلیه زمینه ها در زمره اولویت هایاساسی هر سازمان بشمار میرود. بخش بهداشت و درمان، به لحاظ اهمیت نوع خدمات و سر و کار داشتن با سلامت و جان انسانها، اعتلای مدیریت آن وکیفیت خدمات و تضمین آن برای نظام بهداشت و درمان و مردم بطور فزاینده و مداوم مورد توجه قرار گرفته است..در بخش خدمات بهداشتی ، موضوعکیفیت دارای جایگاه ویژه ای است . زیرا وظیفه و رسالت خطیر حفظ سلامت و مراقبت از حیات جامعه برعهده این بخش است .در حال حاضر ، مبحث کیفیت در مراقبت های بهداشتی درمانی طلایه دار توجهات حرفه ای ، سیاسی و مدیریتی است ، زیرا نه تنها به عنوان ابزاری برایرسیدن به پشتیبانی بیشتر ، مزایای رقابتی و سودآوری طولانی مدت در نظر گرفته می شود ، بلکه به عنوان رویکردی جهت رسیدن به پیامدهای بهداشتیدرمانی برای ارباب رجوع مطرح می شود و در نتیجه کیفیت خدمات می تواند یک راهبرد مهم برای سازمان های بهداشتی درمانی تلقی گردد. ارائهدهندگان خدمات بهداشتی درمانی باید برای تغییرات آرمانی خود شایستگی های خود را نشان دهند و این کار را در پیاده سازی مدیریت مربیگری دیدندتا آموزش ببینند و به نحو موثرتری بتوانند کارمندان و بیماران را مدیریت کنند. مربیگری ، ابزاری اساسی در انتقال واقعیات است. سازمانهای بهداشتیپیش از گذشته باید بر مدیریت مربی گری در ارائه کیفیت خدمات به بیماران و مدیریت کارکنان با موفقیت به پیش روند و بر مشکلات گذشته فائق آیند:به نظر میرسد مدیران ، مدیریت مربی گری و کارهای تیمی در بیمارستانها را بخوبی اجرا ننموده و این ممکن است عللی مانند فرهنگ سازمانی حاکم بربیمارستان، تفاوت در بخشها ، بالا بودن بیش از حد انتظارات کارکنان و عوامل دیگر داشته باشد. با توجه به مطالب و یافته های این پژوهش بنظر میرسد سبک مدیریت در بیمارستان ، مدیریت استبدادی- خیرخواهانه با محوریت تیم گرایی بوده تا رضایت کارکنان و در نهایت رضایت مشتریان در دریافتبهتر کیفیت خدمات برآورده شود. این مقاله به بررسی مدیریت مربیگرایی با کیفیت خدمات نظام سلامت بصورت مروری پرداخته است.

Keywords:

مدیریت مربی گرایی , کیفیت خدمات , بخش سلامت