علی نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت MBA دانشگاه تهران و کارشناس شرکت ملی فولاد ایران
کامران قربان نژاد اسطلکی - عضو هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

این مقاله بر اساس پژوهشی در طی پنج سال از سال 1387 تا 1392 در پروژه صنعتی ساخت کارخانه فولاد بافت دراستان کرمان به نگارش در آمده است. هدف از اینپژوهش پیدا کردن تاثیر راهکار های مختلف برای بهبود ارتباطات و به تبع آن کاهش مشکلات مربوط به کیفیت و ایمنی در پروژه می باشد. با توجه به اینکه در حوادثمربوط به ایمنی و کیفیت، معمولاً حلقه ای از عیوب یا علل باید با هم رخ دهند تا این حوادث شکل گیرند؛ این فرضیه مطرح شد که شناسایی شکل و نوع متداول اینحلقه ها بر اساس مدل و شاخص های معرفی شده و همچنین به کارگیری یا اصلاح راهکارهای موجود به اقتضاء آن می تواند تاثیر به سزایی در هدف این پژوهش داشتهباشد. صحت یا عدم صحت این فرضیه با اندازه گیری شاخص هایی در این زمینه و به کارگیری راهکارهای موجود سنجیده شده است. این پژوهش در ابتدا با بررسی و ثبتحوادث مربوط به ایمنی و کیفیت آغاز شد و با برگزاری جلساتی با کارشناسان پروژه در رشته های مختلف و به کارگیری روش هایی از قبیل جلسات اندیشه انگیزی واستخوان ماهی ریشه های عمده و اساسی این مشکلات مشخص گردید، در ادامه با مشخص کردن شاخص هایی، تاثیر اتباطات در این ریشه ها اندازه گیری شد. در اینمقاله سعی شده است با توجه به زبان صنعت ابتدا ریشه مشکلات مشخص شود و راهکارهای موجود و پیشنهاد های جدید در این زمینه بر اساس نقش راهکارهای ارتباطیدر حوادث ایمنی و کیفیت مورد ارزیابی قرار بگیرد و پیشنهادهای تکمیلی برای ادامه این تحقیق را بیان کند. بنابراین مطالعه این مقاله برای مدیران درگیر در پروژ هایصنعتی می تواند بسیار مفید واقع شود.

ریشه یابی موانع ارتباطی و موارد نا ایمن، طراحی فرآیند ارتباطی، تاثیر ارتباطات صحیح در ایمنی، اجرای راهکار ها