بررسی رابطه ی تفکر استراتژیک و بهره برداری از فرصت ها با تلفیق مدیریت بحران در راهبردهای سازمان

این مقاله به بررسی رابطه ی تفکر استراتژیک و بهره برداری از فرصت ها با تلفیق مدیریت بحران در راهبردهای سازمان می پردازد. از دیدگاه کلی، تفکراستراتژیک یک، بصیرت و فهم از وضعیت موجود و بهره برداری از فرصت ها است. این بصیرت کمک می کند تا واقعیت های بازار و قواعد آن بهدرستی و به موقع شناخته شود. و برای پاسخگویی به این شرایط راهکارهای بدیع و ارزش آفرینی خلق شود. تفکر استراتژیک مدیر را قادر می سازد تابفهمد چه عواملی در دستیابی به اهداف موردنظر موثر است و چگونه این عوامل موثر برای مشتری ارزش می آفریند؟ این تفکر از طریق فهم صحیح قواعدبازار و پاسخگویی خلاقانه به آن صورت می پذیرد که در محیط ناپایدار و متحول کسب و کار امروز بسیار حائز اهمیت است، زیرا بدون این تفکر، تلاشهای سازمان برای دستیابی به استراتژی های تدوین شده اثربخش نخواهد بود. همچنین بررسی میشود که چگونه قابلیتهای تدافعی - پیشگیرانه مدیریتبحران در گرایش تهاجمی مدیریت راهبردی برای یافتن جایگاه در بازار، تلفیق میشود و یک رویکرد جامع برای مدیریت راهبردی سازمانها ارائه می شود.و مروری بر فرآیند سنتی مدیریت راهبردی انجام میشود. سپس کمبودهای موجود در این رویکرد مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. شباهتها و تفاوتهایبین تفکر استراتژیک و بهره برداری از فرصت ها با رویکردهای مدیریت راهبردی و مدیریت بحران بررسی و فرآیند مدیریت بحران در جهت ارائه یک مبنابرای ترکیب این دو رویکرد ارائه میشود. لذا تفکر استراتژیک تشخیص به موقع فرصت هایی میدان رقابت و کشف بازارهای پنهان است که رقبا نسبت بهآن غافل می باشند. به عبارت دیگر برای تصمیم گیری های استراتژیک و بهره برداری به موقع از فرصت ها که دارای طول عمر محدودی هستند، بایدفهم صحیحی از قوانین بازی در بازار مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

تفکر استراتژیک , بهره برداری از فرصت ها , مدیریت بحران , راهبردهای سازمان