رابطه بین اخلاق کاری و توانمندسازی کارکنان در سازمان های خصوصی

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین اخلاق کار و مولفه های آن با توانمندی کارکنان می باشد. تحقیق حاضر از حیث هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی می باشد.جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت همپا انرژی به تعداد 200 نفر و حجم نمونه 132 ، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی بوده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه اخلاق کاری، 0.839 و برای پرسشنامه توانمندی کارکنان 0.902 برآورد گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج حاصل از آن بیانگر این موضوع است که ، بین اخلاق کاری و توانمندسازی کارکنان در سطح اطمینان 99% رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد ، همچنین رابطه بین ابعاد اخلاق کار شامل دلبستگی و علاقه به کار ، پشتکار و جدیت در کار ، روابط سالم و انسانی در محل کار و مشارکت در کار با توانمندی کارکنان در تمامی موارد و در سطح اطمینان 00 % مستقیم و معنادار بود. یافته های تحقیق نشان داد که سطح توانمندی و میزان اخلاق کاری کارکنان در بعد دلبستگی و علاقه ، پشتکار و جدیت ، روابط سالم و انسانی و مشارکت در کار بالاتر از سطح متوسط است. نتایج نشان داد که بین میزان اخلاق کاری کارکنان از بعد جنسیت ، مدرک تحصیلی و سنوات خدمت ، تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین میزان توانمندی کارکنان از ابعاد ذکر شده تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

توانمندسازی کارکنان , اخلاق کاری , سازمان خصوصی