اثر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک سالیکورنیا

شوری خاک یکی از مشکلات مهم مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد. امروزه استفاده از روش های بیولوژیک از جمله کاشت گیاهان مقاوم به شوری، جهت مقابله با مسائل شوری خاک به طور وسیع بکارگرفته می شود. سالیکورنیا گیاهی است شورپسند و خودرو که پتانسیل بالایی جهت کشت به عنوان یک گیاه روغنی و آبیاری با آب شور دریا دارد. برای بررسی تأثیر نیتروژن و سطوح مختلف آبیاری روی تغییرات کلروفیل و تنظیم کننده های اسمزی سالیکورنیا، یک آزمایش به صورت اسپلیت پلات و بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی در سواحل دریاچه ارومیه، در سال 1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری (آبیاری پس از 20، 40، 80 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A) به عنوان کرت اصلی و سطوح مختلف نیتروژن (0، 5، 10، 15 و 20 درصد کود اوره) به عنوان کرت فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تأثیر آبیاری روی پرولین، کل کربوهیدرات های محلول و کلروفیل کل معنی دار بود.

Keywords:

آبیاری , اوره , پرولین , سالیکورنیا , قندمحلول , کلروفیل