تاثیر پیش تیمارهای متفاوت بر بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر زوال یافته کتان روغنی (توده بذرک قرمز)

زوال و فرسودگی بذر در طی انبارداری مهمترین عامل خسارت به بذر می باشد. به منظور بررسی تاثیر پیش تیمارهای متفاوت بر بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر زوال یافته کتان روغنی توده بذرک قرمز ارومیه (Linum usitatissimum L)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه شدت زوال بذر (به ترتیب با جوانه زنی متوسط (32%)، پایین (8%) و بسیار پایین (4%) به ترتیب ناشی از شرایط رطوبت محتوای بذر/ دمای انبارداری 35/9، 25/13، 15/17) به عنوان فاکتور اول و فاکتور دوم پیشتیمار بذور در هفت سطح (بذرهای تیمار نشده (شاهد)، خیساندن بذرها در آب مقطر، اسموپرایمینگ با پلیاتیلن گلیکول (پتانسیل اسمزی 1/5- مگاپاسکال) و کلرید پتاسیم 2 درصد، 50 میلیگرم در لیتر جیبرلین، ویتامین اسکوربیک اسید (ppm 100) و هیدروپرایمینگ (به همراه رطوبت) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل زوال و پرایمینگ برای درصد جوانه زنی، صفات سرعت و متوسط مدت زمان جوانه زنی و شاخص بنیه بذر در سطح یک درصد معنی دار بود. بهترین تیمار برای بهبود خصوصیات جوانهزنی بذرهای زوال یافته استفاده از اسموپرایمینگ در پتانسیل اسمزی 1/5- مگاپاسکال و اسید اسکوربیک (100 ppm) بود. که به ترتیب باعث افزایش 50 و 44 درصدی در جوانه زنی زوال متوسط گردیدند.

Keywords:

انبارداری , پرایمینگ , دما , رطوبت بذر , کتان روغنی