نصرت اله نجفی - دانشیار، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
مهدی مصطفایی - دانشجوی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
عادل دباغ محمدی نسب - استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
شاهین اوستان - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

برای بررسی اثر کشت مخلوط ذرت رقم سینگل کراس 704 (Zea mays L) با گاودانه (Vicia ervilia L) و سطوح کود دامی بر جذب و غلظت عناصر غذایی پرمصرف و کممصرف و عملکرد دانه گاودانه، آزمایشی در سال زراعی 1389 به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه ای انجام شد. فاکتورها شامل نوع کشت در دو سطح (تک کشتی گاودانه و کشت مخلوط ذرت با گاودانه) و کود دامی در 3 سطح (0، 30 و 60 تن در هکتار) بودند. در پایان دوره رشد عملکرد دانه گاودانه و جذب و غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، کلسیم، منیزیم، آهن، مس، روی و منگنز در دانه تعیین گردید. نتایج نشان داد که با مصرف 60 تن کود دامی بر هکتار عملکرد دانه گاودانه به طور معنی داری افزایش یافت. عملکرد دانه گاودانه در تک کشتی گاودانه بیشتر از کشت مخلوط گاودانه با ذرت بود. با افزایش سطح کود دامی مصرفی غلظت و جذب آهن، مس، روی، منگنز، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، منیزیم و کلسیم در دانه گاودانه به طور معنی داری افزایش یافت. غلظت و جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، منیزیم و کلسیم و جذب عناصر غذایی کممصرف (آهن، مس، روی و منگنز) در دانه گاودانه در کشت مخلوط گاودانه با ذرت به طور معنی داری کمتر از کشت خالص گاودانه بود. با این حال، غلظت عناصر غذایی کم مصرف (آهن، روی، مس و منگنز) دانه گاودانه در کشت مخلوط گاودانه با ذرت بیشتر از کشت خالص گاودانه بود (به ترتیب 2/1، 12/5، 6/3 و 3/3 درصد). با توجه به بهبود تغذیه گیاه ذرت و بهبود غلظت عناصر غذایی کم مصرف دانه گاودانه و تولید زیست توده بیشتر، کشت مخلوط گاودانه با ذرت و مصرف 60 تن کود دامی در هکتار می تواند توصیه شود.

ذرت، کشت مخلوط، گاودانه، کود آلی