انتخاب بهترین سطح تنش شوری به منظور دستیابی به بیشترین محتوای کلروفیلی و فعالیت آنتی اکسیدانی در گیاه دارویی مورد

تنش شوری یکی از مهمترین عوامل کاهش تولیدات محصولات زراعی، باغی و دارویی به شمار می رود. یکی از اهداف مهم در گیاهان دارویی، بالا بردن میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی حائز اهمیت در این گیاهان میباشد. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر میزان کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه مورد Myrtus communis آزمایشی یه صورت طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تیمار شوری (شاهد، 9،6 و 12 دسی زیمنس) و 4 تکرار انجام گرفت. فعالیت آنتی اکسیدانی با دو روش FTC و DPPH اندازه گیری شد. میزان کلروفیل و کاروتنوئید محاسبه گردید. با افزایش میزان شوری از شاهد به تیمار 6دسی زیمنس از میزان کلروفیل و کارتنوئید برگها به صورت معنی داری کاسته شد اما تفاوت زیادی بین کلروفیل b و a وجود نداشت. بیشترین میزان IC50 نیز در تیمار شاهد مشاهده گردید در حالی که کمترین مقدار آن مربوط به تیمار 6 دسی زیمنس بود . بنابراین بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی متعلق به تیمار 6 دسی زیمنس میباشد. با این حال در روش FTC بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به تیمار 9دسی زیمنس بود. بر اساس نتایج این آزمایش میتوان بیان کرد که شوری سبب کاهش کلروفیل ، کارتنوئید و باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه مورد گردیده است.

Keywords:

شوری , کلروفیل , گیاه مورد , فعالیت آنتی اکسیدان