ارزیابی تاثیر پذیری عملکرد و اجزا عملکرد کلزا (Brassica napus L. ) از پلیمرهای سوپر جاذب در شرایط مختلف تنش خشکی

در کشور ایران اقلیم خشک و نیمه خشک اغلب مناطق را تحت تأثیرقرار داده به طوریکه خشکسالیهای اخیر بر مشکل کم آبی افزوده، هیدروژلهای پلیمری سوپرجاذب می توانند مقادیر متفاوتی آب در خود ذخیره نموده و قابلیت نگهداری و ذخیره سازی آب را درخاک افزایش دهند این خصوصیت برای مقابله با شرایط کم آبی و کاهش اثرات سوء تنش خشکی در گیاهان زراعی اهمیت به سزایی دارد در همین راستا به منظور بررسی تأثیر پذیری عملکرد و اجزا عملکرد کلزا از پلیمرهای سوپر جاذب در شرایط مختلف تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات(کرتهای خرد شده) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. سطوح مختلف تنش شامل سه سطح آبیاری کامل(شاهد)، تنش آبی در مرحله اواخرگلدهی ، تنش آبی در مرحله رسیدن دانه، در کرت های اصلی و سطوح مختلف مصرف پلیمرهای سوپر جاذب در سه سطح (0، 150، 225) کیلوگرم در هکتار در کرت های فرعی قرار گرفت، رقم مورد استفاده زرفام بود، نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین و محتوی نسبی آب در سطوح مختلف تنش معنیدار شدند و با افزایش میزان تنش همه صفات کاهش نشان دادند، در مورد سطوح مختلف تیمار سوپر جاذب همه صفات مورد آزمون در سطح یک درصد معنیدار گردیدند به طوریکه با افزایش میزان سوپرجاذب هر یک از صفات مذکور روند افزایشی داشتند، بیشترین عملکرد دانه از تیمار عدم تنش(شاهد)به میزان 2991 کیلوگرم در هکتار ودر اثرات متقابل از اثرات متقابل شاهد × مصرف 225 کیلوگرم سوپر جاذب به دست آمد.

Keywords:

پلیمر سوپر جاذب , تنش خشکی , کلزا , محتوی نسبی آب