زهره عموزاد خلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز و علوم و تکنولوژی بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
حبیب نژاد قره باغی - دانشجوی کارشناسی ارشد آگرو اکولوژی دانشگاه شهید چمران اهواز
محمدرضا محمدی تودشکی - دانشجوی کارشناسی ارشد آگرو اکولوژی دانشگاه شهید چمران اهواز
آرش مامدی حاجی جفان - دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز و علوم و تکنولوژی بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

به منظور بررسی اثر تنش های شوری و خشکی بر جوانه زنی بذور علف هرز کاتوس دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در زمستان سال 1392 در بخش مطالعات کاربردی کشت و صنعت نیشکر حکیم فارابی خوزستان انجام گرفت. تیمار های شوری و خشکی شامل: غلظت های صفر(کنترل)، 25، 50، 75، 100، 150، 250 و 300 میلی مولار نمک کلرید سدیم و محلول های پلی اتیلن گلیکول با پتانسیل اسمزی معادل صفر(کنترل)، 0/2-، 0/4-، 0/6-، 0/8-، 1-، 1/2-، و 1/4- مگاپاسکال بودند. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی تا غلظت 50 میلی مولار تنش شوری فاقد تفاوت معنی دار با تیمار کنترل بود و میزان بسیار کمی نیز در غلظت 300 میلی مولار مشاهده شد. در تنش خشکی نیز تا سطح 1/2- مگاپاسکال را بدون کاهش معنی دار در جوانه زنی نسبت به تیمار کنترل تحمل نمود ولیکن در سطح 1/4- مگاپاسکال به میزان 77 درصد رسید که نشان دهنده مقاومت بالای این گیاه به تنش خشکی است. همچنین رشد طول ساقه چه تحت تنش شوری در غلظت 300 میلی مولار به طور کامل متوقف گردید و تیمار کنترل که تفاوت معنی داری با غلظت 50 میلی مولار نداشت بیشترین طول ساقه چه را به خود اختصاص داد. در تنش خشکی کمترین طول ساقه چه مربوط به سطح 1- مگاپاسکال و بیشترین مقدار مربوط به تیمار کنترل بود.

تنش خشکی، تنش شوری، درصد جوانه زنی، طول ساقه چه، علف هرز کاتوس