مطالعه آزمایشگاهی و شبیه سازی تزریق گاز غیر امتزاجی در شاخص یکی از مخازن نفتی ایران

در حین برداشت اولیه از مخازن شکافدار، نفت زیادی در ماتریکس باقی می ماند. تزریق گاز اجازه بازیافت مقدار قابل توجهی از نفت ماتریکس را بوسیله ریزش ثقلی می دهد. در موردیکه تراوایی پائین, اندازه بلوکهای ماتریکس کوچک و فشار موئینگی زیاد است, بازده ریزش ثقلی اغلب پایین می باشد. تورم نفت ناشی از تجزیه گاز در فاز نفتی و تبخیر اجزاء سبک نفت, عمدتاً بازیافت نفت در چنین مواردی را بهبود می بخشد. تزریق گاز روشی است که عمدتاً ضریب بازیافت از میدانهای نفتی ایران را افزایش می دهد. با در نظر گرفتن اینکه ایران دارنده دومین ذخایر گازی در جهان است, چنین پروژه هایی از لحاظ اقتصادی بسیار مناسب خواهد بود. به همین منظور در این تحقیق نتایج عملکرد تزریق گاز بصورت امتزاجی و غیر امتزاجی ( Miscible & Immiscible) به شاخص یکی از مخازن نفتی ایران مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این مطالعه سه سری آزمایش انجام پذیرفته که هرکدام از آنها طی فشارها و ترکیبات مختلفی صورت گرفتند. با توجه به آزمایشات انجام شده مشخص گردید که فشار تزریق نقش نسبتاً زیادی در میزان راندمان بازدهی دارد. البته ذکر این نکته نیز لازم است که اضافه نمودن یک عامل امتزاج پذیر به ترکیب گاز تزریقی مانند (Co2) می تواند میزان بازیافت را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. اما اضافه نمودن این عامل می بایستی بر پایه مطالعات علمی صورت گیرد تا بتواند اثر خود را نشان دهد. همچنین افشار بیش از حد فشار نیز در مواردی به تشکیل پدیده Fingering کمک می نماید. در این مطالعه نیز با کمک نرم افزار Win Prop حداقل فشار امتزاجی آزمایشات انجام شده شبیه سازی گردید. ضمناً این شبیه سازی با ترکیبات مختلف دی اکسید کربن صورت گرفت که نتایج بدست آمده از شبیه سازیها نیز نتایج حاصل از آزمایشات را تأیید می کردند. بدین ترتیب که هر چه میزان دی اکسید کربن اضافه شده به ترکیب گاز تزریقی بیشتر می شد به خاطر اینکه دستیابی به شرایط امتزاج پذیری راحتتر محقق می گردید، بنابراین حداقل فشار امتزاج پذیری نیز کاهش پیدا می کرد. لازم به ذکر است که در انجام شبیه سازی از داده های نمونه مخزن مورد آزمایش استفاده گردید.

Keywords:

ماتریکس , شکاف , امتزاجی و غیر امتزاجی , حداقل فشار امتزاج پذیری , دی اکسید کربن , بازده