بررسی اثر آرایش های کاشت مختلف با تراکم ثابت بوته بر عملکرد سه رقم پیشرفته ی آفتابگردان

به منظور بررسی اثرات آرایش کاشت بر عملکرد سه ژنوتیپ جدید ایرانی آفتابگردان در منطقه گرگان در تاریخ 15 اردیبهشت 1392 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک تصادفی در سه تکرار با تراکم ثابت 66600 بوته در هکتار انجام شد. آرایش کاشت در چهار سطح 30×50، 25×60، 20×75 و 19×80 به عنوان فاکتور اصلی و ارقام فرخ، قاسم و لاین SHF81-90 به عنوان فاکتورهای فرعی درنظر گرفته شد. هر کرت (واحد آزمایشی) شامل 7 ردیف کاشت به طول 5 متر و طول هر تکرار 60 متر و عرض هر تکرار 4 متر بود. در پایان آزمایش وزن خشک کل، سطح برگ، ارتفاع نهائی بوته، وزن هزار دانه ،تعداد دانه در طبق، درصد پوکی و عملکرد دانه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد اثر آرایش کاشت و رقم بر کلیه صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. عملکرد دانه در آرایش کاشت 20×75 سانتی متر نسبت به سایر آرایش کاشتهای مورد مطالعه برتری معنی داری نشان داد و بیشترین میزان عملکرد از رقم قاسم تحت الگوی کاشت 20×75 سانتی متر بدست آمد و با توجه به افز ایش وزن خشک اندام هو ایی، وزن هزار دانه، و عملکرد دانه در آرایش کاشت 20×75 نسبت به دو رقم دیگر مورد مطالعه برتری دارد.

Keywords:

آفتابگردان , آرایش کاشت , ارقام , عملکرد