بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر درصدجوانه زنی بذر گندم (رقم چمران)

تنش شوری و مبارزه با آن از عمده مسائلی است که بشر از هزاران سال پیش تا کنون با آن مواجه بوده است. به طوری که میتوان این تنشها را بعنوان یکی ازعلل کاهش قابلیت اراضی در تولید محصولات کشاورزی برشمرد. بدین جهت، به منظور بررسی اثر تنش شوری بر جوانهزنی بذرهای گندم، آزمایشی در سال 1392-1393 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه کشاورزی رامین خوزستان اجرا شد. این مطالعه در قالب طرح کاملآ تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از شاهد(آب مقطر) و 5 سطح تنش شوری (100، 200، 300، 400 و 500) بر حسب میلی مولار. توصیف این آزمون با استفاده از مدل هیل و لجستیک 3 پارامتره صورت پذیرفت که نتایج تابع هیل نشان داد که با افزایش تنش شوری، زمان تا رسیدن به 50 درصد جوانه زنی نهایی بذر (x50) افزایش یافت. بطوریکه، با افزایش تنش از صفر به 500 میلیمولار مقدار x50 از 32/39 به 132/73 ساعت رسید و بذرهای گندم در تیمار شاهد(آب مقطر) به بیشترین جوانه زنی و در تیمار 500 میلی مولار به کمترین جوانه زنی دست یافتند. همچنین با استفاده از مدل لجستیک، غلظت NaCl مورد نیاز که باعث کاهش 50 درصد جوانه زنی میشود (442/47) میلی مولار برآورد گردید.

Keywords:

تنش شوری , جوانه زنی , مدل لجستیک , مدل هیل