اثرات دزهای علف کش ایمازاتاپیر و تراکم علف هرز گاوپنبه بر عملکرد دانه سویا

به منظور بررسی اثرات دزهای علفکش ایمازاتاپیر و تراکمهای علف هرز گاوپنبه بر عملکرد دانه و بیولوژیک سویا آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1392 انجام شد. تراکم گاوپنبه در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 بوته بر متر مربع) و دزهای علفکش ایمازاتاپیر در پنج سطح (0، 0/25، 0/5، 0/75 و 1 لیتر در هکتار) بررسی شدند. عملکرد دانه سویا اختلاف معنیداری (سطح 1%) در بین سطوح تراکم علف هرز، دزهای ایمازاتاپیر و اثرات متقابل تراکم علف هرز و دزهای علفکش نشان داد. مقایسات میانگین نشان داد که بالاترین و کمترین مقدار عملکرد دانه (به ترتیب 2419 و 1096 کیلوگرم در هکتار)، به ترتیب در تیمارهای تراکم عاری از علف هرز و 15 بوته در مترمربع گاوپنبه در شرایط عدم کاربرد علفکش بدست آمد. در شرایط عدم کاربرد علفکش تا دوز 50 % توصیه شده علفکش، افزایش تراکم علف هرز باعث کاهش قابل توجه عملکرد دانه شد. همچنین بالاترین و کمترین مقدار عملکرد بیولوژیک (به ترتیب 7376 و 3688 کیلوگرم در هکتار)، به ترتیب در تیمارهای تراکم 10 بوته در مترمربع در دز 0/5 لیتر در هکتار علفکش و تراکم 15 بوته در مترمربع در شرایط عدم کاربرد علفکش بدست آمد. در شرایط عدم کاربرد علفکش تا دوز 25 % توصیه شده علفکش، افزایش تراکم علف هرز باعث کاهش چشمگیر عملکرد بیولوژیک سویا شد.

Keywords:

ایمازاتاپیر , تراکم علف هرز , دز توصیه شده , گاوپنبه