اثر محلول پاشی مواد ضدتنش و ضدتعرق بر عملکرد و برخی صفات مورفولوژیکی سویا در رژیمهای مختلف آبیاری

به منظور بررسی اثر محلولپاشی مواد ضدتنش و ضدتعرق بر عملکرد و برخی صفات مورفولوژیکی سویا تحت رژیمهای مختلف آبیاری آزمایشی طی دو سال زراعی 1390 و 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری پس از 40، 80 و 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان کرتهای اصلی و محلولپاشی با استفاده از مواد ضدتنش و ضدتعرق شامل (عدم محلولپاشی، محلولپاشی روغن کرچک 1%، محلولپاشی سایکوسل 500 پی پی ام، محلولپاشی با کود Masraiz ا 450 پی پی ام و محلولپاشی با کود Serval- Nk ا 450 پی پی ام) به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر رژیمهای آبیاری بر ارتفاع بوته، تعداد برگ و تعداد غلاف معنیدار شد، بطوریکه بروز تنش کم آبی باعث کاهش معنیدار این صفات نسبت به شاهد شد. از نظر تعداد برگ در بوته تمامی تیمارهای محلولپاشی و از نظر تعداد غلاف در بوته سایکول ، Masraize و Serval- Nk باعث افزایش معنیدار آنها نسبت به شاهد شدند. بیشترین ( 4288 کیلوگرم در هکتار) و کمترین ( 1915 کیلوگرم درهکتار) عملکرد دانه سویا به ترتیب در تیمارهای آبیاری پس از 40 میلیمتر تبخیر از تشتک و مصرف کود Serval-Nk و آبیاری پس از 120 میلیمتر تبخیر از تشتک بدون محلولپاشی به دست آمد.

Keywords:

خشکی , سویا , عملکرد , مواد ضد تنش