اثر محلول پاشی متانول و آهن بر رشد و عملکرد لوبیا در شهرستان رودسر

به منظور بررسی اثر محلولپاشی متانول و آهن بر رشد و عملکرد لوبیا از آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 92 در شهرستان رودسر واقع در استان گیلان به اجرا درآمد. فاکتورهای مورد بررسی مقادیر مختلف مصرف متانول در 4 سطح (0، 10، 20 و 30 درصد حجمی) و مقادیر مختلف مصرف آهن در 4 سطح (0، 2، 4 و 6 در هزار) بودند. محلولپاشیها 2 بار طی فصل رشد و با فواصل 10 روز بر روی قسمتهای هوایی بوته های لوبیا صورت گرفت. خصوصیات مورد بررسی عبارت بودند از: ارتفاع بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه خشک، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد محلولپاشی متانول بر ارتفاع بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه خشک، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت اثر معنی داری داشت و محلولپاشی آهن نیز بر ارتفاع بوته، وزن صددانه اثر معنیداری داشت. همچنین اثر متقابل مقادیر محلولپاشی متانول و آهن نیز در عملکرد دانه خشک، معنیدار بود. مقایسه میانگین صفات مورد مطالعه نشان داد مصرف متانول به مقدار 20 درصد حجمی اثر مثبت بر صفات مورد بررسی داشت. براساس نتایج بهدست آمده حداکثر عملکرد دانه خشک گیاه لوبیا (928/3 کیلوگرم در هکتار) با محلولپاشی 20 درصد حجمی متانول با 6 درهزار آهن به دست آمد.

Keywords:

آهن , عملکرد , لوبیا , متانول