حسن فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی - استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
سید حسین نعمتی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری بر ویژگیهای بیوشیمیایی گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenom- graecum L) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در خارج از گلخانه در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل هشت توده بومی شنبلیله (اصفهان، تبریز، همدان، ساری، چالوس، آمل، مشهد و یاسوج) و 4 سطح شوری (180، 120، 160، 0 میلی مولار کلرید سدیم) بود. اثر سطوح مختلف شوری بر محتوای رطوبت نسبی، پایداری غشا، کلروفیل a و پرولین برگ معنی دار (0/01>p) بود. سطوح مختلف شوری باعث کاهش معنی دار تمام صفات اندازه گیری شده شد. به طوری که، مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بیشترین میزان این صفات مربوط به تیمار شاهد (صفر میلی مولار) بود. توده های اصفهان، مشهد و چالوس نسبت به سایر توده ها در بیشتر صفات اندازه گیری شده بالاترین مقدار را نشان دادند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد بتوان از این سه توده به عنوان توده های حاوی ژن های مقاومت به شوری برای اصلاح توده هایی با پتانسیل عملکرد زیاد استفاده کرد.

شنبلیله، شوری، کلروفیل، پایداری غشا (%)، پرولین