تاثیر نظامهای مختلف خاکورزی بر یکنواختی علفهای هرز در ذرت علوفه ای

عملیات خاکورزی، شرایط بهینه رشد و نمو را برای گیاهان زراعی فراهم میکند. کاهش برهم زدن خاک در روشهای مختلف خاکورزی حفاظتی میتواند باعث ایجاد شرایط بهینه برای رشد علفهای هرز مختلف شود. به منظور بررسی اثر نظامهای مختلف خاکورزی متداول، کمخاکورزی و بدون خاکورزی بر روی تراکم و یکنواختی علفهای هرز موجود در ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علفهای هرز ذرت علوفهای آزمایشی در قالب طرح نستد و در سال 1392 در شهرستان آزادشهر انجام شد. آزمایش در سه قطعه زمین مجزا برای اجرای سه نظام مختلف خاکورزی انجام شد. مساحت هر قطعه زمین 1500 مترمربع بود. با استفاده از یک کادر یک در یک متر مربع، از هر قطعه زمین، تعداد 15 نمونه انتخاب شده و در هر کادر تراکم علفهای هرز به تفکیک گونه شمارش شد. شاخص یکنواختی اسمیت-ویلسون در ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علفهای هرز برای نظام بدون خاکورزی به ترتیب معادل 0/54 و 0/56 بود. این در حالی بود که در ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علفهای هرز مقدار این شاخص در نظام خاکورزی متداول و کمخاکورزی به میزان 0/51 و 0/51 به دست آمد. نتایج حاکی از آن است که علفهای هرز در نظام بدون خاکورزی در هر دو مرحله ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علفهای هرز، از یکنواختی کمتری برخوردار بودند.

Keywords:

ذرت , شاخص یکنواختی , علفهای هرز , نظام خاکورزی