نصرت اله کریمی آرپناهی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
سید وحید اسلامی - دانشیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
سهراب محمودی - دانشیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
محمد حسن سیاری - استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند

به منظور ارزیابی تاثیر روش کاشت پیاز و مقدار کاربرد نیتروژن بر خصوصیات رشدی اویارسلام ارغوانی، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند اجرا شد. فاکتور اول شامل سه روش کاشت پیاز خوراکی (بذر، آنیونست و نشاء) و فاکتور دوم شامل سه سطح مختلف نیتروژن (50، 100 و 150 کیلوگرم ازت خالص در هکتار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات اصلی روش کاشت و مقدار نیتروژن و همچنین اثر متقابل آنها در سطح 5٪ اثر معنیداری بر همه صفات مورد مطالعه داشت. نتایج این آزمایش نشان داد در روش بذر، اویارسلام رشد بیشتری نسبت به روش آنیونست و نشاء داشت. همچنین این نتایج حاکی از واکنش مثبت اویارسلام ارغوانی به سطوح بالای نیتروژن بود. این علفهرز در سطوح بالای نیتروژن نسبت به پیاز از قدرت رقابتی بالاتری برخوردار بود و از آنجایی که پیاز در سطوح متوسط نیتروژن نسبت به اویارسلام رقابتیتر بود، بنابراین استفاده از روش کاشت آنیونست و سطوح متوسط ازت خالص (100 کیلوگرم در هکتار) در زراعت پیاز جهت به حداقل رساندن خسارت علفهرز اویارسلام توصیه میشود.

اویارسلام ارغوانی، پیاز، تداخل و عناصر غذایی