مدیریت استعداد

در محیط تجاری رقابتی امروزی ، در نتیجه تغییر اجتماعی از عصر صنعتی به عصر سرمایه فکری تاکید از تمرکز برمحصول به جذب انسان هایی که دارایی سازمان به شمار می روند تغییر یافته است .بسیاری از متخصصان از این دوره به عنوان ، عصر دانشگران یاد می کنند . در این عصر ، استعداد مهمترین داراییسازمان محسوب می شود و سازمان ها براساس مهارت ها و استعداد های کارکنان خود و کشف آنها از طریق جذبو نگهداری بهترین و درخشانترین کارکنان رقابت می کنند . مدیریت استعداد به عنوان سیستمی برای شناسایی ،استخدام ، پرورش ، ارتقاء و نگهداری افراد مستعد ، با هدف بهینه کردن توان سازمان به منظور تحقق نتایج کسب وکار تعریف شده است .منایع انسانی ارزشمندترین منابع سازمان ها محسوب می شوند که با تلاش همگانی و به کارگیری صحیح از آنان ودیگر اجزای سازمان می توان اهداف سازمانی را تحقق بخشید . این منابع دارای توانایی ها و قابلیت های بالقوه ایهستند که در محیط سازمانی به فعل تبدیل می شوند و دستیابی به این مهم نیازمند درک و شناخت کامل انسان هاو فراهم کردن شرایط مناسب برای کار و تلاش است . در این مقاله پس از مرور ادبیات موجود ، چارچوبی برایمدیریت استعداد پیشنهاد می گردد و در پایان راه هایی جهت بهتر اجرا شدن برنامه ها ی مدیریت استعداد ارائه میشود .

Keywords:

مدیریت استعداد , مدیریت منابع انسانی , برنامه ریزی جانشینی , یادگیری , مسیر پیشرفت شغلی