سیدموسی حسینی - استادیار گروه هیدروژئومورفولوژی دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران

در این پژوهش، تغییرات یون نیترات در چاههای آب شرب و کشاورزی اطراف محل ورود پسآب تصیفهخانه شهرکرد به دشت طی دو مرحله، بهار و پائیز بررسی و نقاط با آلودگی بالاتر از حد مجازMCLشناسایی شد. به عنوان فاز اولیه تحقیقات، مدل فیزیکی آبخوان در مقیاس سه بعدی در آزمایشگاه، بر اساس تشکیلات آبخوان طبیعی تهیه و سیستم چاه های واکنشگر Non-pumping Reactive Wells system بصورت چهار چاه متوالی (با قطر 30 و فاصله 40 میلیمتر) درجهت عمود بر جریان آب زیر زمینی مدل پیادهسازی شدند. مخلوط نانو ذرات آهن ( 1 گرم) و مواد آلی گیاهی (تکههای ذرت و خاکاره به مقدار 30 گرم) درون چاهها ریخته و روند حذف نیترات در طول مدت زمان انجام آزمایش ( 13 روز) بررسی شد. نتایج اولیه بدست آمده، نشان میدهد که سیستم چاههای واکنشگر بر اساس نانو ذرات آهن و مواد آلی گیاهی به عنوان یک تکنیک کارآ برای حذف نیترات از آبخوان عمیق شهرکرد مطرح است، به گونهای که قادر است در پایان آزمایش، غلظت نیترات را به کمتر از حد غلظت مجاز برساند

حذف بیوشیمیایی نیترات؛ آبخوان شهرکرد؛ سیستم چاههای واکنشگر؛ نانو ذرات آهن؛ مدل فیزیکی