بهبود فرآیندهای آبگیری لجن و قابلیت بازیافت آب

امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت به خصوص در شهرهای بزرگ و نیاز به حفاظت کیفی منابع آب ومحیطزیست، مسئله مدیریت لجن تصفیهخانههای آب از اهمیت ویژهای برخوردار است. مسئله دفع لجن یکیاز اساسیترین مشکلات در مدیریت لجن تصفیهخانههای آب به حساب میآید. حجم زیاد لجن تولیدی و خصوصیات نامطلوب آبگیری از علل اصلی بروز مشکل میباشند. لذا انتخاب روش بهینه دفع لجن و استفادهمجدد از لجن باید بر اساس دو دیدگاه رعایت مسائل زیستمحیطی و شرایط اقتصادی صورت پذیرد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تصفیهخانههای مورد مطالعه مقادیر بیش از حد مجاز آهن، آلومینیوم، منگنز و... را بهمحیطزیست تخلیه مینمایند که این امر علاوه بر اثرات مخرب زیستمحیطی و آلودگی منابع آبهای سطحی و زیرزمینی باعث عدم امکان استفاده از لجن حاصله به عنوان یک ماده با ارزش میگردد تصفیه آب یا تصفیهفرآیند قابل اطمینانی است که در طی آن فاضلاب به آب قابل استفاده مجدد تبدیل میشود. بازیافت آب، استفاده از فاضلاب تصفیه شده برای مصارف سودمند، از قبیل آبیاری کشاورزی و خنکسازی در صنعت است.فاضلاب شهری تصفیه شده حاوی بسیاری از منابع قابل اطمینان و مهم نسبت به فاضلاب رسیده از جریانهای بازگشتی کشاورزی، سیلابهای آبیاری و تخلیههای صنعتی است. تصفیه فاضلاب متمرکز براساس مقررات تصفیه فاضلاب قانون فدرال آب در مناطق شهرنشین ایالات متحده رایج شده است و علاوه بر آن تکنولوژیجدید در تصفیه نامتمرکز و ماهوارهای فاضلاب نیز توسعه یافته است. نتایج حاصله نشان میدهد که از این بسترها میتوان به عنوان روش موثر برای آبگیری لجن تصفیهخانههای آب استفاده نمود. همچنین در ادامهکاربرد لجن آبگیری شده و پساب حاصله در مصارف مختلف کشاورزی، فضای سبز و صنعت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است که نتایج آن نشاندهنده قابلیت استفاده از لجن تصفیهخانههای آب به عنوان کود همراه با لجن فاضلا ب شهری در مصارف کشاورزی و از پساب حاصل از آبگیری به منظور آبیاری فضای سبز میباشد

Keywords:

آبگیری , لجن , بازیافت , بهبود فرآیند , آمایش