آذین سالاری حمزه خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
مهسا اسدی پویا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
مهدی عباسی - استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

ارائه مدل برای هر نوع استراتژی تولیدی، مستلزم شناسایی وضعیت سیستم در سطوح داخلی و خارجی می باشد. برای شبکه های مجازی تولید جهانی در صنعت هواپیما سازی که در مقاله مرجع در منبع شماره 1 مورد بررسی قرار گرفته اند و نمونه عملی آن نیز شرکت رولزرویس می باشد؛تا کنون مدلی ارائه نگردیده است.این شبکه های مجازی تولید جهانی، شبکه هایی کاملاً منعطف هستند که قادر به تولید سفارشی در مقیاس انبوهمی باشند و علاوه بر آن چندین شرکت در سطح بین المللی با یکدیگر متحد شده و از منابع و دانش به اشتراک گذاشته شده استفاده می کنند، تا یک موتور هواپیما را تولید نمایند.بدین ترتیب ریسک را در هر کدام از قسمتهای مهم استراتژی اعم از بازار و منابع کاهش می دهند.در این مقاله به بررسی مدل ها جهت انتخاب یک مدل مناسب برای این نوع شبکه های تولیدی می پردازیم و در ابتدا با بیان مدل اسلک و سپس میلتنبرگ ومقایسه شبکه های مجازی تولید با هرکدام از این مدل ها، علل پذیرش مدل میلتنبرگ و عدم پذیرش مدل اسلک بیان می گردد.در آخر با بهره گیری از مدل میلتنبرگ) 1991 و 8002 ( و با تمرکز بر پنج هدف استراتژیک تولیدی،تناسب این مدل با این شبکه های تولید مشخص می گردد.

شبکه های مجازی تولید جهانی، مدل اسلک، مدل میلتنبرگ، استراتژی تولید