ارزیابی پایداری شیبهای سنگی بر اساس نتایج پایش جابجایی دیواره

با ورود به قرن بیست و یکم، شرایط اقتصادی در پروژه های عمرانی و معدنی ما را به سمت سه ویژگی اجباری در سازه های خاکی و سنگی پیش می برد: سازه هایی بلندتر، عمیق تر و پر شیب تر. پایش جابجایی دیواره های سنگی یکی از روشهایی است که در تحلیل پایداری شیبهای سنگی به کار می رود. در این مقاله با تحلیل نتایج بدست آمده از رفتار سنجی دیواره های مختلف در معادن و بزرگراهها و یا دامنه های طبیعی الگویی برای تخمین زمیان پایداری دیواره ها پیشنهاد شده است. همچنین این مقاله به بررسی روند ناپایداری دیواره ها پرداخته و فاکتور کرنش دیواره و سطوح کرنش حدی را با توجه به کیفیت توده سنگ به عنوان عامل کلیدی ارزیابی پایداری دیواره معرفی نموده است. بر اساس معیار سرعت جابجایی، مرز آغاز شکست پیشرونده را می توان جابجایی 10 تا 12 میلیمتر در روز در نظر گرفت و بر طبق معیار کرنش حدی، کرنش 2% شاخص مناسبی برای تشخیص گسیختگی ناگهانی دیواره است.