مناطق مستعد زمین لغزش و روش جدید پهنه بندی آن ها

پدیده حرکت دامنه ای (slope movement) یا رانش زمین همانند پدیده های زلزله، سیل و آتشفشان از بلایای طبیعی مهم بشمار می رود که هر سال وقوع آن در مناطق کوهستانی و مرتفع کشورمان، بویژه در دو ناحیه البرز و زاگرس خسارت قابل ملاحظه ای را ببار می آورد. بطور کلی می توان عوامل ناپایدار نمودن دامنه ها را به دو دسته عوامل ذاتی و محیطی تقسیم نمود. عوامل ذاتی شامل ترکیب، بافت و ساخت مصالح تشکیل دهنده و شکل هندسی دامنه می باشند، و از مهمترین عوامل محیطی می توان به حفر ترانشه و خاکبرداری، بارگذاری، افت سریع آب، تکتونیک و ایزوستازی، بارندگی ، یخبندان، هوازدگی، ارتعاشات و تکان های ناشی از زلزله اشاره نمود. با توجه به مطالعات انجام شده، هر یک از عوامل فوق رده بندی شدند. سپس مناطقی به عنوان الگو جهت پهنه بندی انتخاب شده و این عوامل به نحوی در این مناطق با یکدیگر ترکیب شدند که بتواند ناپایداری های واقع شده را پیش بینی نماید. این نحوه ترکیب به عنوان روش مناسب در نظر گرفته شد و برای سایر مناطق استان مازندران نیز مورد استفاده قرار گرفت. بدین ترتیب کل این استان در برابر خطر رانش زمین پهنه بندی شد. بدین ترتیب روشی جدید جهت پهنه بندی مناطق شیب دار در برابر خطر لغزش زمین ابداع و پیشنهاد گردید.