استفاده از رویکرد های نوین در صنعت آسفالت و مقایسه آن با آسفالت سنتی درفاکتورهای هزینه و مشخصات مهندسی

منابع عظیم هیدروکربن کشور، حجم روزافزون استخراج از این منابع و ترش تر شدن تدریجی هیدروکربن استخراجی موجب تولید حجم گوگرد از پالایشگاه های نفت و گاز کشور گردیده است بطوری که ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان این فرآورده جنبی صنعت نفت و گاز در جها می باشد. با توجه حجم تولید مازاد بر مصرف داخلی، قیمت نسبتا پایین صادرات این محصول و هزینه ها و مشکلات زیست محیطی نگهداری این محصول، تکافوی زیادی در مجامع علمیو صنعتی کشور جهت ایجاد کاربری مناسب داخلی برای این محصول در حال شکل گیری می باشد. از سوی دیگر متاسفانه میانگین متوسط عمر آسفالت در کشور بین 3 تا 5 سال می باشد که به نسبت میانگین جهانی 20 تا 25 ساله آن، اختلافی معنادار را نشان می دهد. این مقاله سعی دارد استفاده از آسفالت گوگردی را به عنوان راه حلی برای دومشکل فوق الذکر معرفی نماید. جایگزینی 30 تا 50 درصد گوگرد به جای قیر مصرفی در آسفالت علاوه بر بهبود کیفیت آسفالت، صرفه جویی های اقتصادی چشمگیری را بدنبال خواهد داشت. نتایج این مقاله نشان می دهد با جایگزینی گوگرد می توان علاوه بر ارتقاء حداقل 10 درصدی خصوصیات فنی و مکانیکی آسفالت تا 23 درصد هزینه های طراحی،ساخت، نگهداری و ترمیم آسفالت را در یک چرخه عمر 50 ساله کاهش داد

Keywords:

آسفالت , گوگرد , قیر , هزینه