معصومه عالم راثی - کارشناسی ارشد معماری، مدرس دانشگاه ها و عضو باشگاه پژوهشگران جوان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پارک های درون شهری در توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: پارک ساعی) می باشد.پارک ها از جمله فضاهای باز شهری هستند که کلیدی ترین شاخصه توسعه پایدار شهری می باشند. پارک ها از طرفیبستری برای گیاهان و فضاهای سبز هستند و از طرف دیگر زمینه ای برای حضور و فعالیت های اجتماعی و تفریحی شهروندان را فراهم می کنند. پارک ها قلب تپنده شهری می باشند که نقش مهمی در محیط شهری و حفظ محیطزیست دارند که از اهداف اساسی توسعه پایدار می باشد. شهر تهران دارای پارک های متنوعی در مقیاس های مختلف می باشد که درخور بررسی است. لذا در پژوهش حاضر ابتدا به معرفی مفاهیم توسعه پایدار شهری پرداخته شده، سپس به معرفی و بررسی پارک ساعی به عنوان نمونه موردی پرداخته می شود. روش تحقیق با رویکرد کیفی و بررسی نمونهموردی صورت گرفته است و اطلاعات بر اساس اسناد کتابخانه ای و مشاهدات میدانی صورت گرفته است. نتایج بیانگر آن است که پارک های منطقه ای به عنوان فضای سبز شهری و ترکیبی از بافت طبیعی و مصنوعی نقشی تأثیر گذار در افزایش کیفیت زندگی شهروندان و یکی از اهداف اساسی در پیشبرد اهداف توسعه پایدار شهری می باشند

پارک درون شهری، توسعه پایدار شهری، پارک ساعی، فضای سبز شهری، توسعه پایدار