تاثیر انرژیهای پایدار در گسترش معماری نوین

امروزه با توجه به افزایش روند مصرف سوخت های فسیلی، محدودیت و غیر قابل تجدید بودن آنها و همچنین پیامدهای سوء زیست محیطی و بهداشتی ناشی از مصرف این منابع، سمت و سوی بسیاری از تحقیقات جهانیبه مهار بحران منابع، جلب شده است. از این رو اکثر پژوهشگران می کوشند تا با جایگزینی انرژی های تجدیدناپذیر و با اجرای اصول پایداری محیطی، از آلودگی محیط زیست بکاهند. در این میان از آنجا کهساختمان ها تولید کننده بخش عمده ای از گازکربنیک متصاعد شده هستند، می توانند نقش مهمی در فرآیند حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی داشته باشند. در واقع معماری می توان با استفاده هوشمندانه ازانرژی های پاک پایدار، کیفیت زندگی را ارتقاء داده و در تقلیل مصرف منابع تجدیدناپذیر و بهینه سازی مصرف انرژی های تجدیدپذیر موثر باشد. از این رو هدف از نگارش این مقاله که با روش تحلیلی- توصیفی وگردآوری اسناد اطلاعاتی انجام گرفته است، معرفی انرژی های پایدار و استفاده از آنها در معماری به منظور دستیابی به پایداری، کاهش آلودگی های زیست محیطی و بهینه سازی مصرف انرژی می باشد. در ادامه نتایجبه دست آمده به شرح ذیل است: استفاده از انرژی های تجدیدپذیر علاوه بر تولید و عرضه انرژی بیش از میزان تقاضاهای جهانی، می تواند انرژی را با هزینه ی بسیار کمتری در اختیار بشر قرار دهد. همچنین استفاده از این نوع انرژی ها در معماری می تواند بناها را به ساختمان هایی با کیفیت بالا و کم مصرف از نظرانرژی تبدیل کند که علاوه بر ایجاد آسایش و فیزیولوژیکی برای انسان، موجبات آسایش روانی او را نیز فراهم می سازد. به این ترتیب با ترکیب فن و معماری و شکل گیری معماری بر اساس مقتضیات انرژی، می توان به سویطراحی پایدار گام برداشت و معماری ای پدید آورد که هماهنگ با محیط و همخوان با پتانسیل های طبیعی است

Keywords:

انرژی های پایدار , بهینه سازی مصرف انرژی , معماری پایدار , نگهداشت انرژی