مینا عسگری نمین - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال
فریدون ناهیدی آذر - دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

توسعه گردشگری یکی از ابعاد اصلی فرایند توسعه محسوب می شود به گونه ای که زمینه و بستر مناسب برای توسعه در تمامی زمینه ها اعم از فرهنگی و کالبدی را فراهم میسازد. در این راستا توسعه فرهنگی در قالب اهمیت دادن به ارزشهای محلی و ملی و توسعه کالبدی در جهت افزایش رفاه مردم باید بتواند از طریق برنامه ریزی های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به نیازهای معنوی و مادی افراد جامعه خود پاسخ دهد. این مقاله بر توسعه پایدار گردشگری تاکید دارد، روشتحقیق به کار رفته در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی بوده و هدف یافتن تاثیرات صنعت گردشگری پایدار در توسعهفرهنگی- کالبدی بافت تاریخی شهرهایی که با وجود پتانسیل بالا جذب گردشگر مشکلات رشد و توسعه دارند است. در این دیدگاه توسعه با استفاده از منابع موجود ضمن پاسخ دادن به نیاز های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و قانون حاکم وانتظارات گردشگران با هدف احیاء فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و رفاه مردم محلی پرداخته شده. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار گردشگری و با توجه به سابقه تاریخی و فرهنگ حاکم بر آن منطقه و انتظارات گردشگران اجرای طرح توسعه مستلزم توجه و احیاء کالبدی بافت نه تک بنا و ترویج فرهنگ بومی توسط مردم ساکن در منطقه الزامی می باشد. بنابراین توسعه گردشگری در گرو احیای فرهنگی- کالبدی بر مبنای توسعه پایدار ضروری است

تعامل فرهنگی، گردشگری، توسعه پایدار، کالبد شهری