رابطه هنر دینی و زیبایی شناسی اسلامی

آرمانهای مذهبی، فرهنگی و رفتاری در هر زمان و مکانی، مسیری برای عینیت بخشیدن به فضاهای معماری بوده اند.معمار توانمند، واسطه فیض الهی در کالبد جهان مادی است. وی با شناخت حقیقت جهان ماده به مراحلی از تکاملدست یافته، جریان حکمت الهی را در وجود خویش بازپروری می نماید. حکمت، شور، جذبه و عشق را به قلمرو هنر دینی می افزاید. پیامبر (ص) از حکمت که خود نوعی معرفت و فهم درون کاوانه است، به سان رازی که گشودن آن پایانسردرگمی ها و حیرانی هاست، سخن میگوید. تعالی جویی حکمت دینی وقتی در کنار هنر اسلامی که هنر دینی است قرار می گیرد، حکمت و هنر را به قلمرو ملکوتی و ماورائی که نهایتا تفسیری خداگرا دارد فرا می برد. در کالبد شکافی پیشینه معماری اسلامی به راحتی می توان زیبا شناختی دینی را تجربه کرد. این پژوهش، قصد دارد تا با کند و کاوی درآیات قران و بازنگری اصول سنتی به رابطه بین این دو مقوله پرداخته و تجلی انوار الهی را در هنر و معماری ایرانی بررسی کند.

Keywords:

معماری اسلامی , قران , زیبایی شناسی , حکمت دینی